Επειδή βγήκε η πολύαναμενόμενη προκήρυξη του ΑΣΕΠ για τις εξετάσεις των εκπαιδευτικών 2009 και δίνω στις 31.1 και 1.2 (μπαίνει καλάααα ο μήνας), θα πρέπει να διαβάσω λιγάκι… Οπότε ως τότε, δυστυχώς, δεν προβλέπεται κάποιο καινούριο κειμενάκι. Θα επανέλθω δριμύτερη το Φεβρουάριο. Και αυτό είναι απειλή….
Ως τότε να περνάτε καλά, διασκεδαστικά και δημιουργικά!!! Καλή επιτυχία και στην εξεταστική!!! Όοοσοι δίνετε τελικά και δεν έχετε καταλήψεις για μια ακόμη φορά…
Wednesday, January 14, 2009
Friday, January 9, 2009
Happy Birthday...!!!!!!
Φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι γεια σας, που έλεγε και ο Σεφερλής… :Ρ
Σκόπευα να αναρτήσω ένα κείμενο απόψε, ‘προέκυψε’ όμως κάτι, το οποίο έβγαλε στην επιφάνεια μια απορία που έχω εδώ και χρόνια και, επειδή δεν μπορώ να τη λύσω από μόνη μου, ήλπιζα να με βοηθούσατε εσείς λιγάκι… Εεε φανταστικοί αναγνώστες???
Σε λίγες μέρες, λοιπόν, έχω τα γενέθλιά μου (είπα να το αναφέρω, για να μην το ξεχάσετε… :Ρ ). Σήμερα όμως τα είχε ο γυμναστής μου, ο Χρήστος (Χρόνια πολλά Χρήστοοοο!!!!). Τον βρίσκω που λέτε στο γυμναστήριο, του δίνω τις ευχές μου, αλλά ο Chris δεν ήταν και τόσο ενθουσιασμένος. Λέτε να φταίνε τα ΑΝΤΑ?? Κατ’ εμέ δε θα έπρεπε, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς το παίρνει ο καθένας…
Τον ρωτάω πώς θα περάσει τα γενέθλιά του, πώς και δεν του έδωσαν ρεπό για σήμερα και ουσιαστικά άφησε με τα λεγόμενά του να εννοηθεί κάτι του τύπου «εντάξει μωρέεε γενέθλια είναι, δεν είναι κάτι το σημαντικό. Δεν υπάρχει λόγος να το γιορτάσω, what s the big deal».
Τότε με χτύπησε σαν αστραπή η απορία που έχω κάθε φορά που συναντώ τέτοια άτομα: οκ guys, δεν αντιλέγω, κάθε φορά που έρχονται τα γενέθλιά μας, μας υπενθυμίζουν ότι έχουμε μεγαλώσει κατά ένα χρόνο. Γινόμαστε όμως παράλληλα και πλουσιότεροι σε εμπειρίες, γνώσεις, γνωριμίες, συναισθήματα, έρωτες, φιλίες και και και… Τι έγινε που προστέθηκε άλλος ένας χρόνος;;; Και γιατί δηλαδή να μην το γιορτάσω με τους φίλους μου, τη σχέση μου, τους γονείς μου;;; Δεν είναι λόγοι αυτοί;;;
Επιπλέον, σε αυτούς τους τόσο γρήγορους και περίεργους ρυθμούς που κινούμαστε καθημερινά, δεν είναι όμορφο να βρίσκεται που και που μια αφορμή για να γιορτάσουμε, να χαρούμε, να διασκεδάσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο από το συνηθισμένο;;; Να υπάρχει μια ‘ειδική περίσταση’ που σπάει τη ρουτίνα τόσο της καθημερινότητας όσο και του συνηθισμένου τρόπου διασκέδασής μας;;;
Δεν είναι τα δώρα που κάνουν τη διαφορά, αλλά το αίσθημα της γιορτής, νομίζω, που κάνει ξεχωριστή μια τέτοια μέρα. Οκ, δεν είναι κάποιο extraordinary γεγονός τα γενέθλια θα μου πείτε, για να τα γιορτάσουμε. Θα ξανάρθουν του χρόνου. Αυτός όμως νομίζω πως δεν είναι σοβαρός λόγος… Προσωπικά, αν και δίνω ΑΣΕΠ σύντομα (;;;;;), σκοπεύω να βγω και να γιορτάσω τα γενέθλια μου με όσο το δυνατό καλύτερη παρέα, διάθεση και κέφι...
Αυτοί που περνάνε όμως μια τέτοια μέρα σα να μη συμβαίνει τίποτα, γιατί το κάνουν;;;; Μπορείτε να μου λύσετε την απορία;;; Please write your comments here έστω και ανώνυμα... :Ρ Thanks a lot... :D
Σκόπευα να αναρτήσω ένα κείμενο απόψε, ‘προέκυψε’ όμως κάτι, το οποίο έβγαλε στην επιφάνεια μια απορία που έχω εδώ και χρόνια και, επειδή δεν μπορώ να τη λύσω από μόνη μου, ήλπιζα να με βοηθούσατε εσείς λιγάκι… Εεε φανταστικοί αναγνώστες???
Σε λίγες μέρες, λοιπόν, έχω τα γενέθλιά μου (είπα να το αναφέρω, για να μην το ξεχάσετε… :Ρ ). Σήμερα όμως τα είχε ο γυμναστής μου, ο Χρήστος (Χρόνια πολλά Χρήστοοοο!!!!). Τον βρίσκω που λέτε στο γυμναστήριο, του δίνω τις ευχές μου, αλλά ο Chris δεν ήταν και τόσο ενθουσιασμένος. Λέτε να φταίνε τα ΑΝΤΑ?? Κατ’ εμέ δε θα έπρεπε, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς το παίρνει ο καθένας…
Τον ρωτάω πώς θα περάσει τα γενέθλιά του, πώς και δεν του έδωσαν ρεπό για σήμερα και ουσιαστικά άφησε με τα λεγόμενά του να εννοηθεί κάτι του τύπου «εντάξει μωρέεε γενέθλια είναι, δεν είναι κάτι το σημαντικό. Δεν υπάρχει λόγος να το γιορτάσω, what s the big deal».
Τότε με χτύπησε σαν αστραπή η απορία που έχω κάθε φορά που συναντώ τέτοια άτομα: οκ guys, δεν αντιλέγω, κάθε φορά που έρχονται τα γενέθλιά μας, μας υπενθυμίζουν ότι έχουμε μεγαλώσει κατά ένα χρόνο. Γινόμαστε όμως παράλληλα και πλουσιότεροι σε εμπειρίες, γνώσεις, γνωριμίες, συναισθήματα, έρωτες, φιλίες και και και… Τι έγινε που προστέθηκε άλλος ένας χρόνος;;; Και γιατί δηλαδή να μην το γιορτάσω με τους φίλους μου, τη σχέση μου, τους γονείς μου;;; Δεν είναι λόγοι αυτοί;;;
Επιπλέον, σε αυτούς τους τόσο γρήγορους και περίεργους ρυθμούς που κινούμαστε καθημερινά, δεν είναι όμορφο να βρίσκεται που και που μια αφορμή για να γιορτάσουμε, να χαρούμε, να διασκεδάσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο από το συνηθισμένο;;; Να υπάρχει μια ‘ειδική περίσταση’ που σπάει τη ρουτίνα τόσο της καθημερινότητας όσο και του συνηθισμένου τρόπου διασκέδασής μας;;;
Δεν είναι τα δώρα που κάνουν τη διαφορά, αλλά το αίσθημα της γιορτής, νομίζω, που κάνει ξεχωριστή μια τέτοια μέρα. Οκ, δεν είναι κάποιο extraordinary γεγονός τα γενέθλια θα μου πείτε, για να τα γιορτάσουμε. Θα ξανάρθουν του χρόνου. Αυτός όμως νομίζω πως δεν είναι σοβαρός λόγος… Προσωπικά, αν και δίνω ΑΣΕΠ σύντομα (;;;;;), σκοπεύω να βγω και να γιορτάσω τα γενέθλια μου με όσο το δυνατό καλύτερη παρέα, διάθεση και κέφι...
Αυτοί που περνάνε όμως μια τέτοια μέρα σα να μη συμβαίνει τίποτα, γιατί το κάνουν;;;; Μπορείτε να μου λύσετε την απορία;;; Please write your comments here έστω και ανώνυμα... :Ρ Thanks a lot... :D
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
