Οι άντρες προτιμούν τις… ξανθιές;;;

Ένα θέμα που έχουμε θίξει σε αρκετές συζητήσεις τον τελευταίο καιρό είναι το τι προτιμούν οι άντρες να έχουν στο πλευρό τους. Βλέπουμε αρκετούς φίλους μας να διαλύουν -για εμάς τους τρίτους- υγιείς σχέσεις και να αφήνονται στο έλεος και τον τραμπουκισμό της επόμενης, να χωρίζουν κοπέλες συμπαθείς σε όλους για ξινές, χαμηλού επιπέδου και αντιπαθητικές… Σε μια εποχή που όλοι αναζητούν σαν καρφίτσα στα άχυρα τον πρίγκιπα και την πριγκίπισσα πόσο δύσκολο είναι να τον/την εκτιμήσουν όταν τον/την βρουν;; και τελικά τι λέει ο ορισμός της πριγκίπισσας;;;

Ένας γνωστός μου είπε πως η ιδανική γυναίκα ξέρει πότε να εμφανίζεται και πότε να εξαφανίζεται. Ένας άλλος πάλι είπε πως αρκεί να σου κάνει το «κλικ», όλα τα άλλα είναι τελείως υποκειμενικά. Άλλοι φίλοι μου singles σε αυτή την ερώτηση μου παραθέσανε μια ολόκληρη λίστα με τα προσόντα της «τέλειας συντρόφου». Υπήρχαν αρκετές ομοιότητες στις λίστες τους, το χαρακτηριστικό όμως που κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον και με έβαλε σε σκέψεις είναι το «Έξυπνη»: να μπορεί να μοιραστεί και δυο προβληματισμούς ο άλλος μαζί της, να μπορεί να σταθεί και σε μια σοβαρή συζήτηση χωρίς να πετάξει κοτσάνες και να τον εκθέσει.

Τώρα θα μου πείτε γιατί στάθηκα σε αυτό και όχι σε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό;! Επειδή σκεπτόμενη τα άτομα αυτά και κάνοντας ένα flash back σε συντρόφους που είχαν κατά διαστήματα συνειδητοποίησα ότι μάλλον κοροϊδεύουν τον εαυτό τους…

But why am I saying that? What am I trying to say???
Η «θεωρία μου» -αν μπορώ να το πω έτσι- είναι ότι boyz, μην έχετε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι θέλετε πραγματικά έξυπνες κοπέλες στο πλευρό σας. Από την πείρα μου και το κοινωνικό μου περιβάλλον έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ναι μεν θέλετε έξυπνες κοπέλες πλάι σας όχι όμως και too intelligent.. Είναι στη φύση σας να θέλετε να σας θαυμάζουν κατά βάθος οι σύντροφοι σας και να νιώθετε «ανώτεροί» τους. Στην πραγματικότητα, για κάποιο λόγο φοβάστε τις πολύ έξυπνες, σας δημιουργούν ανασφάλειες και, ως γνωστόν, η ανασφάλεια είναι γυναικείο χαρακτηριστικό.

Σίγουρα σας γοητεύει περισσότερο στην αρχή μια τέτοια γυναίκα, μόλις φύγει όμως ο πρώτος ενθουσιασμός, αρχίζετε να αναρωτιέστε για το αν σας αξίζει κάτι τέτοιο ή αν το αντέχετε όλο αυτό στην τελική. Επομένως ανάμεσα στο brilliant mind (όχι ότι το συναντάμε και συχνά στις μέρες μας, αλλά λέμε τώρα για να γίνει αισθητή η αντίθεση) και το απλώς intelligent επιλέγετε το δεύτερο, για να έχετε και το κεφαλάκι σας ήσυχο μελλοντικά. Οπότε σταματήστε να παραμυθιάζετε τον εαυτό σας ότι ψάχνετε και καλά για μυαλό και προσέξτε λίιγο παραπάνω την (επόμενη) επιλογή σας…

Υ.Γ: προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνεύσεων, δεν γκρινιάζω προσωπικά σε αυτό το κείμενο.. Αντιπροσωπεύει ένα μεγαλούτσικο ποσοστό γυναικών η παραπάνω διαπίστωση. Και για να μη με πουν και φεμινίστρια, θα ακολουθήσει κείμενο και για τις γυναίκες πολύ σύντομα. Γιατί πάνω από όλα είναι ένα δίκαιο blog… :P

Οι άνδρες δεν κλαίνε (;;;)

Σε έναν θεωρητικά ανδροκρατούμενο κόσμο, την εποχή της γυναίκας και των gay, πόσο αδύναμος μπορεί να θεωρηθεί ένας άνδρας που εκφράζει τους προβληματισμούς και τις φοβίες του;;;

Καθώς κουβέντιαζα τις προάλλες με ένα φίλο μου περί σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα τα μονοπάτια της συζήτησης μας οδήγησαν στον παραπάνω προβληματισμό. Έχω ακούσει από μικρή πολλές φορές ότι οι άνδρες δεν κλαίνε, οι άνδρες είναι πάντα δυνατοί, οι άνδρες μπλα μπλα μπλα… Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι αυτό δε συμβαίνει πάντα… Πολλοί ακολουθούν αυτόν τον κανόνα, επειδή έτσι τους το έχουν περάσει, άλλοι πάλι για να μην αποτελέσουν εξαίρεση στον κανόνα και χαρακτηριστούν… Εγώ από τη μεριά μου -όπως και αρκετές άλλες γυναίκες- αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει αυτό και κατά πόσον τελικά θεωρείτε ότι «κρύβετε επιτυχώς» αυτά τα πράγματα.

Το ότι αρκετοί δεν μιλάτε π.χ. για προβλήματα και διλήμματα που μπορεί να αντιμετωπίζετε στον επαγγελματικό σας χώρο, στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον σας δεν θα πει ότι δεν υπάρχουν ή ότι εμείς δεν καταλαβαίνουμε ότι κάαατι τρέχει. Επίσης όταν περνάτε τη φάση σας ή όταν αρχίζουν αμφιβολίες και προβληματισμοί για τη σχέση σας του τύπου «τραβάει/ δεν τραβάει/ τη θέλω ή ξενέρωσα» μπορεί να μην σας κάνουμε κάποια νύξη αμέσως, αυτό όμως δε θα πει πως δεν αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα –απλώς επιλέγουμε να σας δώσουμε το χρόνο σας.

Προσωπικά θεωρώ πως εάν θέλει κάποιος να έχει μια υγιή σχέση θα πρέπει να μοιράζεται τα πάντα με τη σύντροφό του και να μην κρατάει τέτοια πράγματα για τον εαυτό του σκεπτόμενος μη χαλάσει την εικόνα «ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ» που έχει η άλλη γι αυτόν. Βoyz, ακόμα και αν δεν μιλάτε ξέρουμε πότε έχετε τις μαύρες σας, πότε μπορεί να φοβάστε ή ακόμα και να τρέμετε για κάτι και ναι, δεν μας πειράζει… Το ξέρουμε ότι είστε απλοί άνθρωποι και εσείς όπως και εμείς και ειλικρινά εκτιμούμε πολύ περισσότερο αυτούς που μας ανοίγονται και μοιράζονται πράγματα μαζί μας από αυτούς που είναι στρείδια και εγκλωβισμένοι στην εικόνα του «άντρα». Ξεκολλήστε λίγο τα μυαλουδάκια σας, relax your bodies και μη φοβάστε να δεθείτε και λιγάκι με τον άλλο, δεν είναι τόσο τρομερό. Άσε που μέσω μιας ειλικρινούς συζητήσεως μπορεί να λυθούν πολλά θέματα, από γελοία ως πολύ σοβαρά.

Οι άντρες κλαίνε και οι σωστές γυναίκες το εκτιμούν όταν συμβαίνει αυτό ιδιαίτερα.. εκτός και αν κλαίνε βέβαια για την κατσαρίδα που μόλις αντίκρισαν στη γωνία του δωματίου…