Ένα θέμα που έχουμε θίξει σε αρκετές συζητήσεις τον τελευταίο καιρό είναι το τι προτιμούν οι άντρες να έχουν στο πλευρό τους. Βλέπουμε αρκετούς φίλους μας να διαλύουν -για εμάς τους τρίτους- υγιείς σχέσεις και να αφήνονται στο έλεος και τον τραμπουκισμό της επόμενης, να χωρίζουν κοπέλες συμπαθείς σε όλους για ξινές, χαμηλού επιπέδου και αντιπαθητικές… Σε μια εποχή που όλοι αναζητούν σαν καρφίτσα στα άχυρα τον πρίγκιπα και την πριγκίπισσα πόσο δύσκολο είναι να τον/την εκτιμήσουν όταν τον/την βρουν;; και τελικά τι λέει ο ορισμός της πριγκίπισσας;;;
Ένας γνωστός μου είπε πως η ιδανική γυναίκα ξέρει πότε να εμφανίζεται και πότε να εξαφανίζεται. Ένας άλλος πάλι είπε πως αρκεί να σου κάνει το «κλικ», όλα τα άλλα είναι τελείως υποκειμενικά. Άλλοι φίλοι μου singles σε αυτή την ερώτηση μου παραθέσανε μια ολόκληρη λίστα με τα προσόντα της «τέλειας συντρόφου». Υπήρχαν αρκετές ομοιότητες στις λίστες τους, το χαρακτηριστικό όμως που κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον και με έβαλε σε σκέψεις είναι το «Έξυπνη»: να μπορεί να μοιραστεί και δυο προβληματισμούς ο άλλος μαζί της, να μπορεί να σταθεί και σε μια σοβαρή συζήτηση χωρίς να πετάξει κοτσάνες και να τον εκθέσει.
Τώρα θα μου πείτε γιατί στάθηκα σε αυτό και όχι σε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό;! Επειδή σκεπτόμενη τα άτομα αυτά και κάνοντας ένα flash back σε συντρόφους που είχαν κατά διαστήματα συνειδητοποίησα ότι μάλλον κοροϊδεύουν τον εαυτό τους…
But why am I saying that? What am I trying to say???
Η «θεωρία μου» -αν μπορώ να το πω έτσι- είναι ότι boyz, μην έχετε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι θέλετε πραγματικά έξυπνες κοπέλες στο πλευρό σας. Από την πείρα μου και το κοινωνικό μου περιβάλλον έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ναι μεν θέλετε έξυπνες κοπέλες πλάι σας όχι όμως και too intelligent.. Είναι στη φύση σας να θέλετε να σας θαυμάζουν κατά βάθος οι σύντροφοι σας και να νιώθετε «ανώτεροί» τους. Στην πραγματικότητα, για κάποιο λόγο φοβάστε τις πολύ έξυπνες, σας δημιουργούν ανασφάλειες και, ως γνωστόν, η ανασφάλεια είναι γυναικείο χαρακτηριστικό.
Σίγουρα σας γοητεύει περισσότερο στην αρχή μια τέτοια γυναίκα, μόλις φύγει όμως ο πρώτος ενθουσιασμός, αρχίζετε να αναρωτιέστε για το αν σας αξίζει κάτι τέτοιο ή αν το αντέχετε όλο αυτό στην τελική. Επομένως ανάμεσα στο brilliant mind (όχι ότι το συναντάμε και συχνά στις μέρες μας, αλλά λέμε τώρα για να γίνει αισθητή η αντίθεση) και το απλώς intelligent επιλέγετε το δεύτερο, για να έχετε και το κεφαλάκι σας ήσυχο μελλοντικά. Οπότε σταματήστε να παραμυθιάζετε τον εαυτό σας ότι ψάχνετε και καλά για μυαλό και προσέξτε λίιγο παραπάνω την (επόμενη) επιλογή σας…
Υ.Γ: προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνεύσεων, δεν γκρινιάζω προσωπικά σε αυτό το κείμενο.. Αντιπροσωπεύει ένα μεγαλούτσικο ποσοστό γυναικών η παραπάνω διαπίστωση. Και για να μη με πουν και φεμινίστρια, θα ακολουθήσει κείμενο και για τις γυναίκες πολύ σύντομα. Γιατί πάνω από όλα είναι ένα δίκαιο blog… :P
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Μετά από μια δύσκολη μέρα βρίσκομαι επιτέλους στο σπιτάκι μου, μπροστά στον λατρεμένο μου υπολογιστή αποφασισμένος να κάνω κάτι το διαφορετικό απ’ ότι κάθε βράδυ… Έτσι, με αφορμή το νέο άρθρο της φίλτατης αμπελοφιλοσόφου(:ΡΡΡΡ), είπα να το παίξω αμπελοφισοφιοσχολιαστής (τώρα το πόσο τα καταφέρνω στο συγκεκριμένο άθλημα αυτό θα το κρίνουν όσοι διαβάζουν τα comments μου..)!!
ReplyDeleteΛοιπόν, λοιπόν!!! Αρκετά με τα εισαγωγικά… Στο ψητό κατευθείαν! Το θέμα αυτή τη φορά έχει να κάνει με τις προτιμήσεις των αντρών όσον αφορά την επιλογή της κατάλληλης –ιδανικής γυναίκας για αυτούς… Όπως, πολύ σωστά, αναφέρθηκε, το βασικό είναι η ιδανική γυναίκα να κάνει το λεγόμενο «κλικ» στον άντρα και αντίστροφα… Με άλλα λόγια να υπάρχει καλή χημεία ανάμεσά τους… Και αυτή η χημεία τα περιλαμβάνει όλα… και τον εξωτερικό κόσμο αλλά και τον εσωτερικό…
Στον εξωτερικό κόσμο δεν θα σταθώ, μιας και πρόκειται για ένα καθαρά υποκειμενικό θέμα του οποίου οι επιλογές και ερμηνείες ποικίλουν από άτομο σε άτομο και πολλές φορές με αρκετά μεγάλη απόκλιση.
Στον εσωτερικό κόσμο διαφέρουν κι εκεί οι επιλογές του καθενός ωστόσο είναι λίγο ποιο αντικειμενικά τα πράγματα. Ο τύπος της γυναίκας που είναι ιδανική για τον κάθε άντρα είναι ανάλογος και άμεσα εξαρτώμενος από το ποιόν του χαρακτήρα του (ως επί το πλείστον). Τι εννοώ; Ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικές απαιτήσεις από την σύντροφό του… Βασικό σ’ αυτό είναι το πόσο εντάξει είναι με τον εαυτό του καθώς και πόση αυτοπεποίθηση έχει. Άλλος ένας κύριος παράγοντας είναι σε τι αποσκοπεί από τη σχέση που συνάπτει (π.χ. μονό στο sex, παράλληλη σχέση, κανονική σχέση κοκ). Στο συγκεκριμένο σημείο νομίζω πως αξίζει να αναφερθούμε και στις ξανθιές (ή περιορισμένης ευθύνης – οι περισσότερες, έτσι; Όχι όλες! - όπως τις ονομάζω εγώ). Αυτές θεωρώ ότι αρμόζουν σε άντρες, που έχουν κάποιο κόμπλεξ με τον εαυτό τους και χρειάζονται κάποια συνεχεία να τους εξυψώνει για το καθετί που κάνουν (ακόμη και το πιο συνηθισμένο πράγμα να είναι) λες και κάνουν θαύματα. Επίσης είναι ιδανικές και για αυτούς που ενδιαφέρονται για το sex και μόνο καθώς και στα διπλής όψης άτομα (αυτοί δηλαδή που κάνουν παράλληλες σχέσεις)… Ένας φυσιολογικός άντρας (που αποσκοπεί σε μια φυσιολογική σχέση και τα έχει καλά με τον εαυτό του) δεν έχει να φοβηθεί τίποτα σε μια γυναίκα ανάλογης νοημοσύνης με τη δική του, γιατί πολύ απλά δεν έχει να κρύψει κάτι (καθαρός ουρανός αστραπές και βροντές δεν φοβάται!!!). Ίσα – ίσα που σε μια τέτοια σχέση υπάρχει και περισσότερο ενδιαφέρον, μιας και προσπαθεί να εντυπωσιάσει την κοπέλα του κάνοντας κάτι το πραγματικά αξιόλογο αναζητώντας πάντα κάτι το πρωτότυπο και όχι κάνοντας χαζομάρες… Δεν λέω ότι δεν χρειάζονται κι αυτές αλλά μέχρι ενός σημείου… Από κει και πέρα αγγίζει τα όρια της βλακείας καθώς και της μονοτονίας). Συνοψίζοντας όλα αυτά αξίζει να πούμε ότι η εξυπνάδα (και όχι μόνο) της κατάλληλης γυναίκας είναι ανάλογη της νοημοσύνης του άντρα… Προσωπικά για μένα η μαγκιά του άντρα σε μια σχέση είναι να καταφέρνει να εντυπωσιάζει (όχι μια φορά και τελείωσε, αλλά συνέχεια) μια γυναίκα ίδιας εξυπνάδας με αυτόν και όχι μια «χαζογκόμενα», μέσα από καθημερινά πράγματα… Οι διαστάσεις και όλα τα άλλα έχουν μηδαμινή σημασία…
Εν κατακλείδι θα ήθελα να επισημάνω ένα τελευταίο σημείο του άρθρου σου, αγαπητέ μου αρθρογράφε. Αυτό με τα περί διάλυσης υγιών σχέσεων… Είμαι της άποψης πως μια υγιή σχέση δεν διαλύεται – αν όχι καθόλου, τουλάχιστον έτσι, εύκολα. Κατά συνέπεια δεν μπορούν να εισβάλουν ανάμεσα και τρίτα άτομα… Πάντα, όταν ο άντρας ή η γυναίκα απατάει τον σύντροφό του, αυτό γίνεται γιατί κάτι δεν πάει καλά στη σχέση αυτή. Αυτό που δεν παίρνει από τον σύντροφό του το αναζητά σε κάποιο άλλο άτομο. Ωστόσο δεν θα το αναλύσω εδώ το συγκεκριμένο θέμα μιας και έχω πολλά να πω. Κάτι μου λέει όμως πως δεν θα καθυστερήσει και πολύ ένα νέο κειμενάκι με σχετικό περιεχόμενο. (ε, Μαριλενάκι; Κάνω λάθος;) Αρκετά μακρηγόρησα πάλι (καλά, ε… ούτε δικηγόρος να ήμουν)! Θα επανέλθω δριμύτερος σε επόμενο σχόλιο!!
N.M.
zouzounaa?emena pote tha mou afieroseis ena keimenaki sto blog sou gia ta agoria trianta k ano??? paty!!!!!!!kisses!!!!!!
ReplyDeleteAn k skopeya na anartisw kati allo, to epomeno lew na sto afierwsw... Elpizw na exw k tin aparaititi empneysi bebaia, alla kati tha kanoume nomizw toses fores pou to exoume syzitisei teleytaia... ;)
ReplyDelete