20άρες vs. 30άρες

(Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο σε συγκεκριμένη φίλη μου και αναρτήθηκε με κάποιες επιφυλάξεις… So, να είστε επιεικείς και σε περίπτωση που είστε γυναίκα άνω των 30, pleeeaaaase don’t shoot me, αν με πετύχετε στο δρόμο.. :) )

Το 2009 είναι αδιαμφισβήτητα η χρονιά των –άντα, τουλάχιστον στο δικό μου κοινωνικό περίγυρο. Αρκετοί φίλοι μου τα έκλεισαν ή είναι στο παραπέντε, ενώ αρκετές φίλες μου είπαν να πάρουν αυτό το target group όσον αφορά τα συναισθηματικά τους τουλάχιστον… Τι γίνεται όμως όταν ένα 20something girl μπλέκεται στον κόσμο των “μεγάλων” και οι αντίζηλες της ρίχνουν μερικές πενταετίες? Μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων?

Τα 30 θεωρούνται ηλικία ορόσημο για πολλούς. Μερικοί δεν δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα βέβαια, άλλοι πάλι θεωρούν πως, επειδή άλλαξε το πρώτο ψηφίο στον αριθμό της ηλικίας τους, ήρθε η ώρα να αλλάξουν και κάποια πράγματα στη ζωή τους. Έτσι είναι πολύ πιθανό να ταλαιπωρεί κανείς το μυαλουδάκι του κατά διαστήματα με ερωτήματα του τύπου «τώρα εγώ πρέπει να αρχίσω να νοικοκυρεύομαι σιγά-σιγά ή μπορώ να συνεχίζω την (ενδεχομένως) ξέφρενη ζωή που έκανα ως τώρα? Μπορώ να νταραβερίζομαι με μικρούλες και να περνάω τον καιρό μου με bimbo ή πρέπει να βρω “το λιμάνι” μου και να αράξω επιτέλους, να κάνω και εκείνα τα εγγόνια που πρέπει κάποια στιγμή να κάνω?? Ποιο “πρέπει” να είναι το target group μου πλέον? 20something girls ή Ms. 30?»

Σε αυτά τα ερωτήματα θα επιχειρήσω να απαντήσω, κυρίως από τη σκοπιά των 20something girls, γιατί για να είμαι ειλικρινής, οι περισσότερες φίλες μου δεν έχουν πατήσει τα –αντα ακόμα. Διευκρινίζω ότι οι “απαντήσεις” δεν αποτελούν κανόνες, ούτε αντιπροσωπεύουν απαραίτητα όλες τις κοπέλες αυτής της ηλικίας, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Κατ’ αρχάς, μια κοπέλα στην ηλικία π.χ. των 25 μπορεί να είναι εξίσου γυναίκα με κάποια μεγαλύτερη της, πχ. 30+. Μπορεί να μην έχει πάρει τη μισή πόλη και να μην έχει την περιβόητη εμπειρία της Ms. 30, σίγουρα όμως έχει περισσότερη όρεξη και φρεσκάδα, είναι πιο ανοιχτή, έχει περισσότερη και καλύτερη διάθεση και είναι definitely πιο παιχνιδιάρα.

Επιπλέον, το νεαρό της ηλικίας της δε σημαίνει κιόλας ότι είναι ανώριμη ή δεν ξέρει τι θέλει και τι της γίνεται. Θεωρητικά μια γυναίκα σε αυτή την ηλικία έχει τελειώσει με ενδεχόμενες σπουδές κτλ., έχει βρει κάποιο χώρο εργασίας, ενώ ένας συνομήλικός της είναι πολύ πιθανό να μην έχει τελειώσει καν με τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Το γεγονός ότι πχ. ένας 30άρης μπορεί να την περνάει κατά αρκετά χρόνια δε συνεπάγεται και χάσμα σε νοητικό/ πνευματικό επίπεδο. Γυναίκες αυτής της ηλικίας μπορούν να κατανοήσουν και να συμπαρασταθούν εξίσου καλά στις διάφορες φάσεις και δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος, όπως οι συνομήλικές του.

Ένα ακόμα “+” του να σχετίζεται κάποιος με κορίτσια αυτής της ηλικίας είναι -νομίζω- το γεγονός ότι μπορεί να εφαρμόσει το “ευέλικτο πρόγραμμα”. Ναι, τώρα υπάρχει και στις σχέσεις εκτός από τις τράπεζες... What do I mean by that? Όταν γνωρίσει κάποιος μια τόσο νεαρή γυναίκα μπορεί να ξεκινήσει κάτι πολύ πιο χαλαρά σε σχέση με κάποια 30+. Μπορεί δηλαδή να αποτελέσει ένα ακόμα θήραμά του, μπορεί όμως να αποτελέσει μακροπρόθεσμα και “το λιμάνι” του, αν ταιριάξουν και τα βρουν μεταξύ τους, χωρίς να υπάρχει αυτή η αόρατη πίεση όταν η παρτενέρ είναι -άντα+. Όπως είπε και ένας γνωστός μου «αυτά τα αστεράκια είναι επενδύσεις για το μέλλον» lol… lol? Χμμ… βασικά, on second thought, μήπως μέσω μιας τέτοιας σχέσης νιώθει πιο νέος και ο άλλος κατά βάθος?? Αναρωτιέμαι τώρα εγώ…
Από την άλλη πάλι, όπως μου είπε και ένας άλλος γνωστός μου, αυτές οι επενδύσεις έχουν και κάποιο ρίσκο, γιατί αν δεν τις χειριστείς σωστά μπορεί να τις καρπωθεί και να τις χαρεί άλλος, ενώ εσύ έχεις δουλέψει σκληρά για να τις φτάσεις σε ένα άλφα επίπεδο.. Νομίζω όμως ότι αυτό είναι λογικό να συμβαίνει ειδικά στο χρηματιστήριο των σχέσεων, όπου είναι καθαρά θέμα ανθρώπων, συμπεριφορών και χειρισμών..

Ένα μεγάλο(?) “-“ και παράπονο που ανέφεραν αρκετοί της “3ης ηλικίας” (εξ αιτίας του 3 στην αρχή :Ρ) αναφορικά με τις γυναίκες αυτές είναι στον τομέα του sex. Οι περισσότερες -κατά τα λεγόμενά τους- δεν πρόκειται να το κάνουν από το πρώτο ραντεβού μαζί τους. Εκεί που ο άλλος θέλει “να μπει στο ψητό” η άλλη μπορεί να τον αφήσει “ατάιστο” και για 4-5 ραντεβού. Αν έχει πέσει σε extreme περίπτωση μπορεί και για παραπάνω. Η Ms. 30+ πάλι θα προχωρήσει χωρίς ενδοιασμούς αμέσως προς τέρψιν και των δύο.

But is that good or bad if you look a little bit closer?? Προσωπικά θεωρώ πως οι 30+ γυναίκες έχουν απενοχοποιήσει αυτό τον τομέα στο μυαλό τους, γι αυτό και δεν έχουν πρόβλημα να προχωρήσουν άμεσα. Ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα -εφόσον το θέλουν και οι δύο- θα καταλήξουν εκεί, οπότε δεν υπάρχει λόγος να το ζαλίζουν το θέμα. Άλλωστε είναι πολύ πιθανό να “φοβούνται” τον ανταγωνισμό και επειδή, ως γνωστόν, δεν υφίσταται σχέση με κάποιον αν δεν κάνεις πρώτα σεξ μαζί του, ποιός ο λόγος να το καθυστερείς? Μπορεί να ταιριάζεις σε όλα, αν δεν ταιριάζεις όμως εκεί ..

Δε μπορώ βέβαια να αντισταθώ και σε ένα ερώτημα που μου γεννήθηκε με αφορμή τα λόγια ενός άλλου γνωστού μου επί του θέματος: «δεν υπάρχει γυναίκα άνω των 30 που κάνει απλώς sex με κάποιον που γνώρισε και της άρεσε. Υπάρχουν απλά γυναίκες που παραδέχονται ότι ψάχνονται να παντρευτούν και άλλες που το ελπίζουν και το ποθούν χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα τους, χωρίς όμως να το εκφράζουν». Άρα μήπως οι γυναίκες αυτές βλέπουν κάθε καινούρια γνωριμία σαν μια ευκαιρία για το dream come true ή έστω στιγμιαίας χαράς και απόλαυσης που δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη??

Οι “μικρές” από την άλλη σίγουρα δεν έχουν απομυθοποιήσει την όλη διαδικασία, λειτουργούν πολύ περισσότερο εγκεφαλικά φοβούμενες -κλασικά- το Υπερεγώ της κοινωνίας και θέτοντας σε δεύτερη μοίρα την προσωπική τους απόλαυση. Άπαξ όμως και γίνει η αρχή -συνήθως- δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από τις προαναφερθείσες κυρίες. Άσε που είναι και πολύ πιο πρόθυμες και ανοιχτές σε νέες προτάσεις, ιδέες και πειραματισμούς…

Anyway, για να μην καταλήξει sex blog ή girlish το blogακι μου, και επειδή έγραψα ήδη ένα ολόκληρο κατεβατό, λέω να περάσω στον επίλογο, λέγοντας απλώς πως ο χρόνος είναι μια ανθρώπινη εφεύρεση. Ένας άνθρωπος δεν καθορίζεται ούτε κρίνεται από την ηλικία του μόνο αλλά από τις πράξεις και τις κινήσεις του. Από την άλλη πάλι τα πάντα είναι θέμα γούστου και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.. Κάντε ό, τι θέλετε, αρκεί να το κάνετε συνειδητά... Εγώ το χρέος μου σαν αμπελοφιλόσοφος το έκανα και αυτή τη φορά. Ελπίζω να σας άρεσε guys και να μη σας φάνηκαν τελείως αρλούμπες όσα έγραψα τελικά… That s all for now. To be continued... :D